po długiej przerwie, taki post od końca...
postanowiłam, że będę po swoich podróżach tych większych ale i tych malutkich zamieszczać wpisy na blogu...
czytałam takie wpisy z ogromną przyjemnością u innych ale ja jakoś do tej pory nie potrafiłam tego ogarnąć...
aż doszłam do wniosku, że warto...
zatem jak zawsze u mnie to bywa - w przypadku książek, gazet...
zaczynam od końca...
miał to być ostatni wpis dotyczący wyjazdu do Wiednia
ale będzie pierwszy...
a co tam...
***
KunstHaus, Muzeum Hunderwasser, sierpień 2013 r.
kunst - sztuka...
kunst haus - dom sztuki...w rzeczy samej...
i powiem najkrócej: to moja Bajka...
kolory, ceramika, mozaika... podobało mi się wszystko...
ta nowa wizja, nowatorskie podejście do architektury...
w zgodzie z przyrodą, naturą...mogę pakować walizki i fruu...
gdyby tylko nie ten nieszczęsny brzydki język - niemiecki...
bariera nie do przejścia...
***
KunstHaus jest budynkiem komunalnym, o nieregularnych płaszczyznach, często porośniętych roślinnością, w którym o ile dobrze pamiętam jest 50 - obecnie zamieszkałych mieszkań. W swoim projekcie, Hunderwasser połączył różne wielkości okien, zastosował odważne zestawienia kolorów, którymi pokryto budynek i do tego wszystkiego dodał nagle wdzierającą się roślinność. Roślinność na początku budzi zdumienie, nie pasuje ale już po paru chwilach czuje się jedność budynku z krzewami, pnączami czy wreszcie drzewami. Hunderwasser, żył w latach 1928-2000, był austriackim malarzem, rzeźbiarzem, performerem i aktywistą społecznym. Głównie jednak zasłynął z niecodziennych realizacji budowlanych. Powołał do życia również centrum wystawowe, w którym obecnie mieści się nie tylko stała ekspozycja z jego dziełami ale również odbywają się czasowe wystawy artystów sztuki współczesnej z Europy i Świata. My odwiedziliśmy tylko tę część muzeum, która poświęcona była dziełom Hunderwassera. W drugiej części można było oglądać wystawę fotografii nieżyjącej Lindy Mccourtney... nawet chciałam ją obejrzeć, ale muszę przyznać, że ceny biletów do muzeów, galerii czy nawet kościołów w Wiedniu powalały na kolana. Trzeba było wybierać...
W muzeum oczywiście nie można było robić zdjęć ale parę się udało. Twórczość Hunderwassera uważana była za kontynuację secesji wiedeńskiej, niektórzy zauważają także wyraźne wpływy Gaudiego. Trudno mi to ocenić, bowiem niektóre dzieła Gaudiego znam jedynie z internetu. Mam jednak nadzieję pewnego dnia zobaczyć je także na żywo. W obrazach Hunderwassera można dopatrzeć się ewidentnie wpływów malarstwem Klimta i mojego odkrycia - Egona Schiele.
Swoją drogą, fajnie byłoby mieszkać w takim otoczeniu...szczególnie kiedy na dworze szaro, buro, ponuro... Czy życie nie byłoby wtedy bardziej radosne, bardziej kolorowe?
A oto dowód, że mam rację. Oddział onkologii Szpitala Uniwersyteckiego w Grazu, w roku 1991 poprosił Hunderwassera o przebudowę, przekształcenie pomieszczeń szpitalnych dla pacjentów cierpiących na raka w "szczęśliwe miejsca". Artysta nie tylko dokonał tej przemiany ale także wspomógł finansowo szpital. Dwa lata po przebudowie, przeprowadzono badanie wśród pacjentów w celu zebrania informacji jak czują się w nowym środowisku. Badanie udowodniło, że chorzy na raka czują się psychicznie lepiej w kolorowych, asymetrycznych wnętrzach i znacznie poprawił się ich stan zdrowia.
Po wyjściu z muzeum można udać się do kawiarni, która jest w tym samym budynku i np w bardzo klimatycznym ogrodzie wypić pyszną kawę i zjeść jeden z typowych wiedeńskich smakołyków: podawany na ciepło, strudel serowy.
